Eigenschappen Paracanthurus hepatus
De Picasso doktersvis (Paracanthurus hepatus) is een populaire keuze voor beginnende aquariumliefhebbers, deels door zijn verschijning in de film Finding Nemo en het vervolg Finding Dory.
Ook bekend als de Blauwe Tang is deze soort betrekkelijk gemakkelijk te verzorgen, waardoor hij een goede optie is voor wie nieuw is in het houden van vissen.
De release van Finding Dory in 2016 had een grote invloed op de Three-banded Anemonefish, ook bekend als de Amphiprion ocellaris. De film, een vervolg op de kaskraker Finding Nemo, leidde tot een enorme toename van de vraag naar de soort, met winkels die moeite hadden om het bij te benen.
Het goede nieuws is dat de Amphiprion ocellaris betrekkelijk gemakkelijk in gevangenschap te kweken is, wat betekent dat het niet nodig is wilde populaties uit te putten. Hetzelfde kan echter niet gezegd worden voor Dory, want de Paracanthurus hepatus of Picasso doktervis blijkt veel moeilijker met succes in gevangenschap te kweken.
Deze vis, die als volwassene tot 30 centimeter lang kan worden, heeft een ovaalvormig lichaam, een gemeenschappelijke eigenschap bij doktersvissen. Zijn primaire kleuren zijn koningsblauw en helder geel, met een driehoekige markering die begint bij de basis van de staart en doorloopt tot de punt van de staartvin.
De Picasso doktervis is een vissoort die bekend is om zijn kenmerkende zwarte patroon op zijn lichaam. Dit gedurfde patroon begint onder het oog van de vis, loopt over de hele lengte van zijn rug, en kronkelt in een cirkel terug op zijn middenlichaam, en vormt het kenmerkende blauwe ovaal vlak achter de kop.
De vorm van dit patroon in combinatie met het gat in het midden vertoont een opvallende gelijkenis met het palet van een schilder. Behalve de twee meest voorkomende namen wordt de Picasso doktervis soms ook aangeboden als de Palette doktervis.
Afkomstig uit de West- en Midden-Indische oceaan, hebben de Picasso Doktersvissen meestal een gele buik.
Wat eet de Paracanthurus hepatus?
De Paracanthurus hepatus, of Picasso Doktersvis, is een omnivoor wat betekent dat het zich zowel met planten als met dieren voedt. Jonge dieren hebben de neiging zich vooral met zoöplankton te voeden, terwijl volwassen dieren meer herbivoor zijn, waarbij zeewier en algen de voornaamste voedingsbronnen zijn.
Deze soort is heel nuttig in huisaquaria, want ze zijn heel geschikt om algen in toom te houden en je levend steen vers te snijden en je koralen mooi schoon te houden. In gevangenschap eet deze vis meestal Mysis en met vitaminen verrijkte Artemia, maar zal ook knabbelen aan vlokken en stokjes die voor andere bewoners bestemd zijn.
Besteed zeker voldoende aandacht aan hun voedingsbehoeften in de vorm van plantaardig voedsel. Een goede verzameling levend steen is verplicht. Voed ze bij voorkeur met visvoer bestemd voor herbivoren en vul dat aan met spirulina vlokken, onder andere.
De juiste voeding en leefomstandigheden zijn essentieel voor een lang en gezond leven van deze vissen – ze kunnen met de juiste verzorging tot ongeveer 20 jaar oud worden.
Paracanthurus hepatus en de inrichting van hun aquarium
Picasso doktersvissen zijn een vissoort die erom bekend staat dat ze vreedzaam zijn en gemakkelijk te verzorgen. Ze vormen een prima aanwinst voor elk aquarium, zolang de andere vissen in de bak ook vreedzaam zijn. Deze vissen zijn verdraagzaam tegenover andere doktersvissen, maar kunnen territoriaal worden tegenover leden van hun eigen soort als ze zich overbevolkt voelen.
Een minimum aquariummaat van 350 liter wordt aanbevolen, maar 450 liter wordt als ideaal beschouwd. Deze vissen worden ook als rifveilig beschouwd, wat betekent dat ze geen koraalriffen in hun bak zullen beschadigen.
Deze vissen zijn gemakkelijk te onderhouden en zijn ook een geschikte soort voor de beginner. Ze zijn echter vatbaarder voor vinrot, gatenziekte, witte stip en andere huidparasieten dan veel andere zeedieren. Het handhaven van ideale waterparameters helpt deze complicaties voorkomen.
Voorzichtigheid is geboden bij het hanteren van deze vissen of andere doktersvissen. Als ze zich bedreigd voelen zullen ze zich in alle richtingen werpen in de hoop hun vijand te verwonden. Ze zijn uitstekend in het toebrengen van diepe wonden, die vaak tot zwellingen en verkleuringen leiden, en vormen een aanzienlijke bedreiging voor zowel mensen als andere dieren.
Deze vissoort heeft een vlijmscherp lemmet aan de basis van zijn staartvin. Deze intrekbare scalpelachtige uitsteeksels zijn een natuurlijke manier voor de vis om zich te verdedigen. Ze worden alleen uitgestoken als de vis opgewonden is of zich bedreigd voelt. Ze kunnen echter zeer diepe vleeswonden veroorzaken, die ook vaak tot infecties leiden.
De infecties die veroorzaakt worden door wonden van de scalpel worden gekenmerkt door de zwelling en verkleuring van de wond. Dit kan enkele uren aanhouden. In verband met de infecties die veroorzaakt worden door wonden met de scalpel, vermoedt men dat de vis gifklieren heeft. Deze gifklieren kunnen extra zwelling en pijn in de wond veroorzaken, en ook de infectie ernstiger maken.
Kweken met de Paracanthurus hepatus
Omdat de meeste doktersvissen protogene hermafrodieten zijn, zal, als twee kleinere exemplaren samen in een aquarium worden geplaatst, de grotere en dominantere van de twee in een mannetje veranderen. Een mannetje en een vrouwtje kunnen met succes samen gehouden worden, maar deze vis plant zich zelden voort in gevangenschap.